زندگی پر از فرصت های دست یافتنیه مرد جوانی در آرزوی ازدواج با دختر ِ زیباروی کشاورزی بود.
به نزد کشاورز رفت تا از او اجازه بگیره.
کشاورز براندازش کرد و گفت: پسر جان، برو در آن قطعه زمین بایست.
من سه گاو نر رو یک به یک آزاد میکنم، اگر تونستی دم هر کدوم از این سه گاو رو بگیری، میتونی با دخترم ازدواج کنی.
مرد جوان در مرتع، به انتظار اولین گاو ایستاد.
در طویله باز شد و بزرگترین و خشمگین‌ترین گاوی که تو عمرش دیده بود به بیرون دوید.
فکر کرد یکی از گاوهای بعدی، گزینه ی بهتری باشه، پس به کناری دوید و گذاشت گاو از مرتع بگذره و از در پشتی خارج بشه.
دوباره در طویله باز شد. باورنکردنی بود!
در تمام عمرش چیزی به این بزرگی و درندگی ندیده بود.
با سُم به زمین میکوبید، خرخر میکرد و وقتی او رو دید، آب دهانش جاری شد.
گاو بعدی هر چیزی هم که باشه، باید از این بهتر باشه. به سمتِ حصارها دوید و گذاشت گاو از مرتع عبور کنه و از در پشتی خارج بشه.
برای بار سوم در طویله بار شد.
لبخند بر لبان مرد جوان ظاهر شد.
این ضعیف ترین، کوچک ترین و لاغرترین گاوی بود که تو عمرش دیده بود.
در جای مناسب قرار گرفت و درست به موقع بر روی گاو پرید.
دستش رو دراز کرد...
اما گاو دم نداشت!..
زندگی پر از فرصت های دست یافتنیه.
بهره گیری از بعضی هاش ساده ست،
بعضی هاش مشکل.
اما زمانی که بهشون اجازه میدیم رد بشن و بگذرن (معمولاً در امید فرصت های بهتر در آینده)، این موقعیت ها شاید دیگه موجود نباشن.
برای همین، همیشه اولین شانس رو دریاب!
ولی یادمون باشه که در کمال اختیار... تکرار می کنم: در کمال اختیار! حوادث اطراف ما آن چنان زندانی تقدیرند که چاره اندیشی به مرگ می انجامد!
چند روزه که برای چند تا کتاب داستانای کوتاه می رم کتابخونه ی دانشگاه و دست خالی بر می گردم تا رسیدم این جا!
چه وبلاگ با حالی داری تو!!!!