سهمتان از هستی چیست...

روز قسمت بود.

 

خدا هستی را قسمت میکرد.خدا گفت: چیزی از من بخواهید هر چه باشد.شما را خواهم داد .

 

سهمتان را از هستی طلب کنید زیرا خدا بخشنده است.

 

 و هر که آمد چیزی خواست.

 

یکی بالی برای پریدن و دیگری پایی برای دویدن.

 

یکی جثه ای بزرگ خواست و آن یکی چشمانی تیز.

 

یکی دریا را انتخاب کرد و یکی آسمان را.

 

در این میان کرمی کوچک جلو آمد وبه خدا گفت:خدایا من چیز زیادی از این هستی نمی خواهم.

 

نه چشمانی تیز ونه جثه ای بزرگ نه بال و نه پایی ونه آسمان ونه دریا .....

 

تنها کمی از خودت.

 

تنها کمی از خودت به من بده و خدا کمی نور به او داد.

 

نام او کرم شب تاب شد.

 

خدا گفت: آن که نوری با خود دارد بزرگ است.حتی اگر به قدر ذره ای باشد.

 

تو حالا همان خورشیدی که گاهی زیر برگ کوچکی پنهان می شوی

 

و رو به دیگران گفت: کاش می دانستید که این کرم کوچک بهترین را خواست.

 

زیرا که از خدا جز خدا نباید خواست.